Benedictijnen in Jeruzalem strijden tegen ontmenselijking

🔊 Lees voor

-Jeruzalem- “In het Heilige Land ervaren wij momenteel een onvoorstelbare afschaffing van het taboe rond geweld tegen de medemens. De vijand wordt gedehumaniseerd en gedemoniseerd.” – Dat benadrukte abt Nikodemus Schnabel uit Jeruzalem maandag tijdens een persconferentie.

De ander wordt niet langer als mens beschouwd, maar als een “dier in menselijke vorm”, een “rat” of een “monster”, aldus Schnabel. De Benedictijnen verzetten zich tegen deze ontwikkeling met de geloofsbelijdenis dat ieder mens geschapen is naar het beeld van God. Schnabel benadrukt de bijzondere rol van christenen in Israël en Palestina: “Wij zijn noch pro-Israël noch pro-Palestina – wij zijn pro-menselijk.” Volgens hem zijn er sinds 7 oktober 2023 christenen gedood, zowel bij aanslagen door Palestijnse terreurorganisaties als bij militaire acties van het Israëlische leger.

In de kerken van het Midden-Oosten is geen plaats voor zwart-wit denken, benadrukte de abt. Christenen spreken zowel Arabisch als Hebreeuws. Zij ervoeren elke dag de diversiteit van de streek. De kerkelijke autoriteiten namen een duidelijk standpunt in: de heiligheid van het menselijk leven stond centraal in al hun uitlatingen – ongeacht politieke overtuiging of afkomst.

Enerzijds eisen de kerken de onmiddellijke vrijlating van alle gijzelaars, maar anderzijds eisen zij ook een einde aan de blokkade van humanitaire hulp voor de burgerbevolking in de Gazastrook. Op de lange termijn kan vrede alleen slagen als politieke oplossingen zowel het recht op een veilig thuisland voor Joden als het recht op zelfbeschikking voor Palestijnen erkennen.

Eilanden van hoop in de oceaan van lijden

De toewijding aan de heiligheid van ieder mensenleven is de leidraad voor de benedictijner kloostergemeenschap op de berg Sion in Jeruzalem en in de priorij van Tabgha aan de noordwestelijke oever van het Meer van Galilea. “Met onze twee kloosters willen wij eilanden van hoop zijn in de huidige oceaan van lijden”, aldus Schnabel.

Beide kloosters zijn de afgelopen jaren geen enkele dag gesloten geweest. Alle monniken bleven en geen enkele van de 24 plaatselijke werknemers werd ontslagen. Ook in Jeruzalem werden culturele accenten van verzoening gelegd en als herders stonden en staan zij open voor alle mensen. Om te voorkomen dat er werknemers worden ontslagen,

De christelijke gemeenschap vormt met slechts één tot twee procent van de bevolking een nauwelijks zichtbare minderheid in het Heilige Land en is desondanks een actief onderdeel van het vredeswerk in de regio, aldus abt Schnabel. Maar het voortbestaan ​​van de christelijke minderheid wordt steeds meer bedreigd: naast de aanhoudende veiligheidssituatie lijden christelijke gezinnen onder de ineenstorting van het toerisme, dat sinds de coronapandemie vrijwel volledig is weggevallen.

De Grieks-orthodoxe patriarch van Jeruzalem, Theophilos III, zei onlangs dat er momenteel minder dan 600 christenen in de Gazastrook wonen. Hun toekomst is onzeker en hun situatie precair. Het feit dat christenen in het Heilige Land vaak worstelen om economisch te overleven, mag christenen elders in de wereld niet onverschillig laten. Het Heilige Land is de bakermat van het christelijk geloof. Als wij deze mensen in de steek laten, geven wij een stukje van onze eigen identiteit op.