-Chicago- Paus Leo XIV behoorde niet echt tot de bekende cittadino vaticano toen hij vorige week donderdag tot Pontifex werd gekozen. Nu komen er steeds meer details over zijn persoon naar boven dankzij verslagen van tijdgenoten. Robert Prevost, zijn echte naam, was een buitengewoon getalenteerde en veelzijdige student met een goed gevoel voor humor tijdens zijn middelbareschooltijd. Ook stond hij onder zijn medestudenten bekend om zijn hulpvaardigheid. Dat blijkt uit berichten van de Chicago Sun Times.
Prevost was “altijd de slimste van de klas” op de basisschool, herinnert zijn klasgenoot Joseph Merigold zich. In die tijd werden de zitplaatsen op basis van cijfers toegewezen en kreeg hij altijd de achterste plaats. De toekomstige Paus was desondanks in een lollige bui: “Hij prikte voortdurend met een potlood in mijn achterhoofd – gewoon omdat ik zelf een grappenmaker was”, aldus Merigold. Prevost had absoluut gevoel voor humor, ook al was hij niet bepaald extravert.
Oud-klasgenoten vertelden dat zij al vroeg aanvoelden dat Prevost een spirituele roeping had. “Het was toen al duidelijk dat hij die kant op zou gaan”, aldus John Doughney. “Voor hem was het een echte roeping.” Anderen herinnerden zich zijn ernst- en zijn humor. Marianne Angarola, een andere oud-klasgenoot, zei: “Hij kon goed zingen, gaf om mensen en zocht naar het goede in het leven.” Op school was hij de “trots van alle priesters en nonnen.”
Na de achtste klas sloeg Prevost een andere weg in dan veel van zijn klasgenoten: in plaats van naar de Mendel Catholic Prep te gaan, zoals zijn broers, stapte hij over naar de inmiddels gesloten St. Augustine Seminary High School in Holland, Michigan – een voorbereidende school van de Augustijner Orde, die destijds slechts 65 leerlingen telde en waar hij later zou gaan werken – een duidelijk teken van zijn vroege roeping tot het religieuze leven.
Becket Franks, inmiddels benedictijner monnik uit het klooster van St. Procopius in de Amerikaanse staat Illinois, schreef ook gedetailleerdere verslagen over zijn middelbareschooltijd in de Chicago Sun Times. Franks zat één klas boven Prevost, “maar omdat de klassen zo klein waren, kende iedereen elkaar”, aldus de geestelijke. Zij gingen beiden samen naar het koor en het theater en werkten dus voortdurend samen. Robert, geboren in Chicago in 1955, stond bekend als “Bob” – zoals gebruikelijk in het Engels – en ondertekende met deze korte naam.
Frank beschreef zijn voormalige klasgenoot ook als uitzonderlijk slim, maar ook nederig en behulpzaam: “Hij stond bekend als de ’tutor’ van de school – als je problemen had met een bepaald vak, ging je naar Prevost. Problemen met wiskunde? Ga naar Prevost. Als je een geschiedenisproject niet begreep, ging je naar Bob. En Bob hielp ons.” Een krantenknipsel uit 1972 getuigt van Prevosts uitstekende prestaties bij de verplichte toetsen en tentamens. “Hij was overal bij betrokken, wist alles – en het was makkelijk voor hem. En hij trok ons de hele tijd mee,” zei de voormalige klasgenoot.
Prevost, zo vertelt Franks verder, sprak al op jonge leeftijd vloeiend Frans, was actief in het studentenparlement als vicevoorzitter, was voorzitter van de afstudeerklas en senator bij het landelijke studentencongres in Lansing, redigeerde het jaarverslag en leverde met zijn ingetogen gevoel voor humor een bijdrage aan de gemeenschap. Hij was tevens lid van de National Honor Society, voorzitter van de bibliotheekvereniging en actief in de missionarissenclub – wat gezien kan worden als een vroege voorbode van zijn latere pad.
Nuchtere persoonlijkheid met een droge humor
Toen hem om een karakterbeschrijving werd gevraagd, herinnerde de benedictijn zich Prevosts “nuchtere persoonlijkheid met een droge humor en typische charme van het Middenwesten.” Zelfs als jongeman kon de huidige Paus een goede grap waarderen en stond hij open voor humor. Hij was stil en serieus, maar met een subtiel gevoel voor humor. Hij had daar echt gevoel voor – maar op een rustige, ingetogen manier. Als hij die ondeugende grijns op zijn gezicht had, wist je dat hij op het punt stond te lachen.
Na zijn schooltijd leidde Prevost naar het noviciaat van de Augustijnen in het Middenwesten in 1978. In 1982 werd hij tot priester gewijd. Tientallen jaren werkte hij als missionaris in Peru, waarna hij provinciaal werd in Chicago en ten slotte prior-generaal van zijn orde. In 2015 werd hij benoemd tot bisschop van Chiclayo en in 2023 tot prefect van de Congregatie voor de Bisschoppen in het Vaticaan. Een jaar later werd hij kardinaal en afgelopen donderdag werd hij uiteindelijk tot Paus gekozen en kwam als Leo XIV uit het conclaaf.
