Maria Magdalenakerk Goes wacht op grote restauratie

“Eerst zijn de ramen boven het koor aan de beurt,” vertelt Jan Vermeulen. Hij is bij de Stichting Maria Magdalenakerk verantwoordelijk voor onderhoud en beheer. “De vensters moeten opnieuw worden voorzien van lood. De panelen moeten eruit worden gehaald en door een glazenier met de hand allemaal opnieuw van loden strippen worden voorzien. ”

Geen gemakkelijke klus, want de vijf ramen zitten op ongeveer 18 meter hoogte boven het grote orgel. De kosten van deze restauratie alleen al bedragen een half miljoen euro. De kerk heeft in totaal zo’n veertig ramen die vroeg of laat aan de beurt zijn. “Je bent er nooit klaar mee, het is een continu proces,” zegt Jan Oggel, voorzitter van de stichting.

Oggel hoopt dat de provincie met een subsidie over de brug komt, want de rijkssubsidie van 1,9 miljoen euro die de stichting eerder had aangevraagd, is in zijn geheel afgewezen. Jammer vindt de stichting, want de kerk heeft een flinke onderhoudsbeurt nodig.

“Wij hebben ook onderhoud aan de natuurstenen vloer en de grafzerken die in de kerk liggen. Die verzakken, omdat de ondergrond drassig is. Op de plaatsen waar de fundering van de pilaren staat komt dat omhoog. Daardoor kun je soms struikelen over een ongelijk liggend deel van de vloer.”

Volgend jaar gaat de stichting wederom een rijkssubsidie aanvragen. Maar er wordt ook gedacht aan grote acties. “In de jaren ’90 hadden we de actie ‘Redt het gezicht van Goes'”, zegt Jan Oggel, “dus mocht het linksom of rechtsom niet lukken met die subsidies dan moeten wij kijken naar andere middelen. Wij denken ook na over een ander, duurzamer verdienmodel. Hoe kunnen wij dit gebouw op de lange duur veilig stellen? Het staat er al 500 jaar en als wij willen dat het nog 500 jaar staat, dan moeten wij nu besluiten nemen.”

Men zou bijvoorbeeld nog maar een gedeelte van de kerk kunnen reserveren voor de Eredienst en van de rest een openbaar gebouw maken, oppert Oggel. Zo vreemd is die gedachte misschien niet. “Vroeger reden de boerenkarren door de kerk,” lacht Oggel, “dat was gewoon de route!” Een open gesprek volgend jaar met de betrokkenen moet nieuwe inzichten opleveren.