Ischias neemt bij Paus toe, maar werklust ook
-Vaticaanstad- Franciscus wordt al heel lang geplaagd door lichamelijke ongemakken. Bekend zijn zijn longproblemen. De laatste tijd lijdt de Pontifex echter steeds meer aan Ischias. Voor de tweede keer binnen vier weken annuleerde hij officiële afspraken: na de oudejaars- en nieuwjaarsmissen, weer een afzegging voor een H. Mis op zondag in de Sint-Pietersbasiliek, op maandag viel de receptie voor het corps diplomatique uit en de vespers in de week van gebed voor de eenheid der Christenen moest het ook al zonder hem doen. Blijkbaar was de pijn te hevig. In ieder geval te sterk om langere tijd actief te zijn.
Woensdag was Franciscus terug voor de videotoespraak welke momenteel de publieke grote audiëntie vervangt. En hij liet niets merken van de pijn die hij heeft. Net als bij het Angelusgebed op zondag, liet de 84-jarige Paus niets merken van zijn recente Ischias problemen, hij spreekt er ook met geen woord over. Een reuzenprestatie voor iemand van zijn leeftijd, die last heeft van een uiterst pijnlijke irritatie van de grote heupzenuw, die van de onderrug naar het hele been en tot in de voet uitstraalt.
Al met Kerstmis werd de Paus geplaagd door veel pijn. Toen hij tijdens kerstmis naar de Sint-Pietersbasiliek ging, hinkte hij meer dan normaal, leek soms geen controle meer over zijn benen te hebben. Adfen toe gleed er een Spaans woord in zijn Italiaans taalgebruik. Toch nam de media nauwelijks kennis van de Pauselijke afzeggingen, het gaat zelfs grotendeels voorbij aan de ‘opgefokte’ sociale media-wereld.
Bij Paus Paulus VI, maar vooral bij Johannes Paulus II of Benedictus XVI leidde elke annulering van een afspraak, elk teken van mogelijke zwakte, tot speculaties, waar de zogenaamde ‘Vaticaan-watchers’ zich graag in ‘vast beten’. Echter niet zo met Franciscus. En daar zijn twee redenen voor: Na het aftreden van Benedictus XVI, kwam er een nieuwe stijl van optreden onder Franciscus welke heeft bijgedragen tot de verdere ontmanteling van de voormalige Pauselijk nimbus. Meer dan voorheen zien wij nu dat de Paus ook maar een mens is. Maar bovenal: in tegenstelling tot de ziekte van Parkinson bij Paus Johannes Paulus II gaat de levensverwachting van Franciscus met ischias niet hard achteruit, noch beperkt het zijn vermogen om te regeren – tenzij hij vol pijnstillers wordt gepompt. Artsen schrijven meestal fysiotherapie, massage, een ontstekingsremmend of spierontspannend middel voor, indien nodig, om de pijnlijke irritatie te verlichten.
Maar de aandoening kan het Pauselijk werkterrein wel verkleinen. De duur van zijn openbare optredens en de lengte van zijn reizen zouden korter kunnen worden. Het is bekend dat irritatie of zelfs ontsteking van de heupzenuw met pijn in de rug en benen vaker voorkomt als men lang in dezelfde houding zit of staat. Het is vaak bijzonder pijnlijk ‘s ochtends bij het opstaan, na lange sessies of als men lang staat. Bovenal is het traplopen een uiterst pijnlijke aangelegenheid voor Paus Franciscus – vooral trap af is pijnlijker dan trap op.
Daarom zien wij de laatste tijd ook steeds vaker een ondersteunende arm aan zijn zijde. De perskamer van het Vaticaan beantwoordt zelden vragen over privezaken van de Paus: privacy, is dan het laconieke antwoord. Maar er zijn uitzonderingen, deze maand liet de Paus zich vaccineren tegen corona en dat mocht de wereld weten.
Het is inmiddels bekend dat Franciscus twee keer per week behandeld wordt voor zijn rugaandoening. Hiervoor komt een fysiotherapeut naar het pension Santa Marta. Tussendoor moet Franciscus, als tachtiger, af en toe naar de Vaticaanse gezondheidsdienst – anderen van zijn leeftijd moeten dat ook. Dat Franciscus wegens ziekte binnen een jaar een half dozijn officiële afspraken heeft afgezegd, moet wel afgezet worden tegen het feit dat hij de helft van zijn tijd toch privé werkt, zonder officiële afsprakenkalender.
Als, naast de pandemie, de kwaadaardige ischias hem ervan zou weerhouden vaker en voor langere periodes in de toekomst af te moet zeggen, zal Franciscus meer ‘thuis werken’ achter zijn bureau, werkend aan noodzakelijke hervormingen, naast het vele schrijfwerk. Zijn geestelijke vitaliteit neemt eerder toe dan af, er is tenslotte nog veel te doen.
