Sinatra en Clapton in plaats van Ave Maria
door Thomas Spang

“Mijn vader hield zich nooit aan regels”, zegt Dayna tegenover de “Washington Post”. Haar idee: het flamboyante afscheid van haar vader in de “Sony-filmstudios” van Los Angeles te vieren. 300 gasten kwamen opdagen. Sommigen droegen baseball-petjes met de tekst “Life’s not fair, get over it”.

De gasten moesten smakelijk lachen om de bijzondere spreuken van haar vader. Bij de afscheidsreceptie kregen de gasten worstjes in een ‘Hot-Dog’-stand. Dayna gaf de firma Final Bow Productions de opdracht, om als gespecialiseerd eventbedrijf, “het afscheid van het leven zo te organiseren, zoals vader ook ten tijde van zijn leven was.

Zogenaamde “End-of-Life”-ceremonies zijn door de snelle secularisatie van de VS een mega trend en verdringen, zeker in de steden, de traditionele uitvaart. De trend is meer Sinatra en Clapton in plaats van het “Ave Maria” en meer Hawaï-hemden met Bermuda-shorts in plaats van een donker kostuum.

Reden voor deze veranderingen op de ‘uitvaartmarkt’ zijn ook de demografische ontwikkelingen. De in de 50er en 60er jaren geborenen ‘Babyboomers’ gaan langzaam richting levenseinde. Tot 2037 zullen volgens marktonderzoeker Census meer dan 3,6 miljoen mensen sterven. Omdat nu nog slechts 1 op 3 regelmatig naar de Kerk gaat, is ook de religieuze begrafenis-ritus op zijn retour. Lees verder onder de foto>

Daarvoor bestaan ook hele profane redenen. Begrafenissen kosten gemiddeld 9.000 Dollar, voor veel Amerikanen een ‘rib uit hun lijf’. Dat maakt cremeren attractief, een crematie kost ter vergelijking maar een derde.

Op dit moment laat in Amerika de helft der overledenen zich cremeren. In 2002 lag dat nog bij 28 procent, in 2035 verwacht men dat 80 procent kiest voor cremeren, zegt het overkoepelend orgaan van uitvaartondernemingen in de VS. Een omslag, welke er toe bijdraagt, de laatste rustplaats mobiel te maken. De draagbare urn, die naast de herinneringsfoto op een kastje in de slaapkamer staat, kan bij een verhuizing eenvoudig mee worden genomen. Daarmee is het heikele thema van het grafonderhoud in één klap opgelost.

Steeds vaker kiezen stervenden of nabestaanden ook voor een alternatieve bewaarplaats voor de as.Oorden voor de verstrooiing zijn dan bijvoorbeeld de eerste speeltuin, een park naast de school, het favoriete vacantie-oord of de eigen tuin van de overledene.

Bijzonder geliefd is de zee. Captain Ken biedt Hawaï-cruises voor maximaal 80 gasten aan. Jaar-in-jaar-uit verstrooit hij de stoffelijke resten van 600 overledenen op de klanken van de joekelille en opstijgende witte duiven in de golven. “Het wordt een feest des levens en niet een morbide aangelegenheid”, zegt de succesvolle niche-ondernemer, wiens onderneming jaarlijks een omzetgroei maakt van 20 procent.

Succesvol is ook het zakelijk idee van Recompose in Seattle. De alternatieve beweging in de VS-staat Washington maakt reclame voor de compostering van het lijk; een verfijnde receptuur van snel composteren laat het dode lichaam snel verteren. Na slechts 30 dagen blijft per lijk niet meer dan één kubieke meter aarde over. Mest, die een boom in de eigen tuin laat groeien.

“Mijn taak is het, mensen met de natuurlijke kringloop in contact te brengen”, zegt Katrina Spade, initiator van het groene idee, het concept van de onderneming. Oom Ludwig en tante Lenie blijven zo ook in de dood nog waardevol en leven in de eik of dennenboom op de een of andere manier verder. De noodzakelijke aanpassing van de wet op de lijkbezorging in de staat Washington werd in april 2019 door het Congres goedgekeurd.

Foto: Pixabay