-Freiburg- De Bisschop van Trier, Stephan Ackermann, ziet een merkbare nervositeit en prikkelbaarheid in Rome met het oog op de Katholieke kerk in Duitsland. Lees verder onder de foto>
In het Vaticaan is de bereidheid toegenomen, volgens Ackermann, om bij sensibele thema’s, te interveniëren en grenzen te trekken. Dat schrijft de Bisschop van Trier in een bijdrage voor het blad Freiburger van uitgever Herder (Uitgave november).
Groeiende ontevredenheid tegenover Rome
Gelijktijdig bemerkt men in Duitsland, ondanks de grote bewondering voor Paus Franciscus, een groeiende ontevredenheid tegenover Rome. Ackermann ziet bij bepaalde groeperingen belangstelling om de confrontatie aan te wakkeren. Het gerucht, dat in de Bondsrepubliek aan de oprichting van een nieuwe Nationale kerk gedacht wordt, noemt hij echter absurd. “Tijdens gesprekken met de Romeinse Curie ‘proeven’ Duitsers niet zelden de vraag, of de Katholieken, die uit het thuisland van de reformatie komen, wel werkelijk honderd procent Katholiek zijn “, aldus Ackermann.
Omgekeerd horen medewerkers van de Curie bij Duitsers steeds vaker de vraag, of men in Rome wel over de mogelijkheden en kwaliteiten beschikt, om een wereldkerk te regeren. Romeinse interventies zijn volgens Ackermann “niet zelden ook reacties op bepaalde hulpkreten, die uit Duitsland zelf komen”. Daardoor wordt Rome in de rol van scheidsrechter gedrongen, die vaak met de rol van neen-zegger en afremmer samenvalt. Deze rolverdeling zorgt ook in Rome voor ergernis, omdat het de Romeinse ‘acteurs’ automatisch in een kwaad daglicht zet.
In de huidige situatie spreekt zich de Bisschop voor een pro-actieve communicatie uit. De dialoog moet bewuster gezocht en sterker gestructureerd worden. Ook het Vaticaan kan de mogelijkheid van uitwisseling aanbieden en zoeken. Als geslaagd voorbeeld van goed contact en directe communicatie noemt Ackermann een ontmoeting uit het jaar 2006, toen Paus Benedictus XVI met de verantwoordelijken van diverse Romeinse Congregaties, de Zwitserse Bisschoppen voor gesprekken ontving. Ackermann wijst ook naar de encycliek ‘Fratelli tutti’, waarin de Paus de dialoog als centraal instrument van gemeenschaps-vorming noemt.
