Er zit te weinig kalium in onze landbouwgrond, en dat is een probleem

Kalium is een essentiële voedingsstof voor gewassen, maar overal ter wereld verdwijnt er meer kalium uit landbouwgronden dan er wordt toegevoegd. Kalium draagt bij aan de fotosynthese van planten, en bij een tekort groeien ze minder goed en daalt de oogst.

Vooral in Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika, Oost-Azië en Afrika ten zuiden van de Sahara hebben gewassen daardoor al last van groeiproblemen en lagere opbrengsten. In Zuidoost-Azië bijvoorbeeld heeft maar liefst 44 procent van de landbouwgronden te maken met een ernstig kaliumtekort.

Dat blijkt uit een nieuwe studie die op dinsdag verscheen in Nature Foods, door wetenschappers van de Universiteit van Edinburgh en University College London (UCL).

Kunstmest

“Kalium is cruciaal voor de opbrengsten van gewassen die de wereld voeden”, zegt professor Mark Maslin van UCL. “Het tekort vormt een grote bedreiging voor de voedselzekerheid van miljoenen mensen wereldwijd.”

Volgens de systeemwetenschapper is dit een probleem dat te vaak over het hoofd wordt gezien en dringend moet aangepakt worden nu de wereldbevolking blijft groeien.

Om het tekort tegen te gaan zijn boeren sterk afhankelijk van kaliumhoudende kunstmest. De prijs van het mineraal kan echter sterk fluctueren, en kleinschalige boeren kunnen het vaak niet verkrijgen.

Slechts twaalf landen domineren namelijk bijna de hele internationale markt voor kaliummeststoffen, waaronder Canada, Rusland, Wit-Rusland en China. De voorbije jaren werd de markt ernstig verstoord door uitvoerbeperkingen op grote spelers Rusland en Wit-Rusland, vanwege de inval in Oekraïne.

De onderzoekers pleiten voor een beter beheer van kalium en meer internationale coördinatie, zoals nu begint te gebeuren met bijvoorbeeld stikstof en fosfor.

“Door verstandig om te gaan met voedingsstoffen zoals stikstof, fosfor en kalium kunnen we meerdere voordelen behalen, vervuiling voorkomen, gewasopbrengsten verhogen en het verlies van voedingsstoffen minimaliseren”, zegt Will Brownlie, die het onderzoek leidde. “Het draait om een gecoördineerde aanpak voor betere landbouwresultaten.”