Mgr. Cornelissen: “Ik ga naar een heel gevaarlijk gebied, ik hoop dat ze mij in leven houden daar”
-Deventer- Met het bisschopskruis om zijn nek, een eucharistieviering en een overweldigende staande ovatie, die maar niet ophield in een bomvolle kerk, heeft pastoor en vicaris Ronald Cornelissen afscheid genomen van Överiessel (Overijssel). Op 11 oktober ontvangt hij in de stad Groningen zijn wijding als bisschop van het bisdom Groningen-Leeuwarden.
“Dit afscheid doet heel veel met me.”
Een afgeladen Deventer Broederenkerk vormde zondagochtend het decor voor de afscheidsmis van monseigneur Ronald Cornelissen. Drie maanden na zijn benoeming, verhuist hij woensdag 1 oktober naar ‘de Stad’, zoals men in het Noorden de stad Groningen pleegt te noemen. “Ik heb er al een klein traantje om gelaten”, bekent hij aan de honderden aanwezigen. “Ik ben in 30 jaar tijd verknocht geraakt aan de mensen en de omgeving. Voel me hier thuis in Overijssel.”
Toch vertrekt hij om bisschop te worden van het bisdom Groningen-Leeuwarden. “Ik was er niet op verdacht en ook niet op voorbereid toen de nuntius, de ambassadeur van de Paus in Den Haag, mij vroeg. “Ik schrok me te pletter en moest even nadenken. Maar ik zie het als mijn roeping dit te doen. En als de Paus je dan vraagt, zeg ik gewoon ja.”
Opmerkingen als: “Wij gaan hem vreselijk missen”, en “Daar is het bisdom Groningen-Leeuwarden gezegend mee”, zijn veelgehoord na de afscheidsmis in Deventer. Commissaris van de Koning Andries Heidema, één van de bezoekers, zegt: “Hij heeft ontzettend lang op een heel blijmoedige en dienende manier hier gewerkt. Niet van: zie mij eens belangrijk zijn, maar integendeel: als een herder die er voor de mensen was. Dat heb ik ongelofelijk gewaardeerd en dat heb ik hem net ook gezegd.”
Aan de Ubbo Emmiussingel, in hartje stad Groningen, staat het bisschopshuis, waar morgen de eerste oktober, de verhuiswagen voor zal rijden.”Een gevaarlijk gebied” zegt Cornelissen tegen de verslaggever van TV-Oost (zie onderstaande reportage), want het is wel het bisdom waar Bonifatius het tijdelijke voor het eeuwige verruilde en bepaald niet vrijwillig. “Maar goed, ik hoop dat ze mij in leven houden daar”, zegt hij met een schalkse glimlach. Humor is één van de ‘handelsmerken’ van de nieuwe bisschop, gelukkig óók van de meeste noorderlingen, die vaak -ten onrechte- als nuchter en stijf worden bestempeld. Ook is hij, naar eigen zeggen, een liefhebber van hét katholieke volksfeest bij uitstek: carnaval. Hij treft het, want zijn bisdom kent twee plaatsen waar het massaal -en niet voor Limburg of Brabant onderdoend- wordt gevierd: Ter-Apel en Kloosterburen.
Katholiek zo gek nog niet
Monseigneur Cornelissen zelf is ondanks het pittige afscheid in Salland vol goede moed over zijn nieuwe bestemming. Zijn bisdom is een diaspora dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld Salland en Twente veel minder katholiek is. “Maar ik ga daar niet heen als een missionaris in de zin van zieltjes winnen. Ik hoop dat de mensen daar straks zeggen: “Hé, katholiek zijn is zo gek nog niet.”
Morgen, woensdag, de verhuizing vanuit Lettele naar Groningen-stad. Na het vertrek van de geliefde bisschop Cornelis van den Hout naar Roermond heeft Groningen eindelijk weer een bisschop en zullen de Grunningers zeggen: “Het kon minder”, wat vrij vertaald betekent: “beter ga je niet krijgen”. Zie ook onderstaande videoreportage van RTV-Oost:
